"Family Guy"-maker Seth MacFarlane over zijn andere liefde: Sinatra

Zelfs als je geen vaste kijker van "Family Guy" bent, heb je waarschijnlijk de iconische titelsong van de serie gehoord. Het nummer is grotendeels van Seth MacFarlane, wiens liefde voor animatie misschien alleen geëvenaard wordt door zijn liefde voor grote, jazzy nummers. Sterker nog, hij heeft zelfs een semi-regelmatig optreden in de Vibrato Grill Jazz Club in Bel Air, Californië, waar hij nummers uit het Great American Songbook zingt.

Maar één ding lijkt hem niet te bevallen, gezien het feit dat hij zijn hele leven in de publiciteit heeft geleefd, en dat is een bepaalde vorm van aandacht. Hij zegt dat het soms niet helemaal vanzelfsprekend is om voor een publiek te staan ​​(of zelfs voor onze "Sunday Morning"-camera's).

Hij is, geeft hij toe, een introvert. "Oh, verdorie ja. Ja. Ik wil hier helemaal niet zijn!" zei hij.

Sterker nog, hij zegt dat hij soms zijn toevlucht moet nemen tot vloeibare moed. "Ik denk dat ik wel vier whisky's op had voordat ik het podium op liep bij de Oscars," zei hij, verwijzend naar zijn presentatieklusje in 2013. "Ik word wel, ja, ik word zeker zenuwachtig."

Je kent MacFarlane misschien als de stem van Peter, Brian Griffin en Stewie in de serie "Family Guy", die hij meer dan twintig jaar geleden creëerde. In 1999 werd MacFarlane de jongste showrunner in de geschiedenis van Hollywood. En minder dan tien jaar later, met drie tv-series op televisie, werd hij Hollywoods bestbetaalde schrijver-producent.

Maar op de universiteit was zingen MacFarlanes eerste liefde. "Mijn zus ging destijds naar het Boston Conservatory of Music voor musicaltheater," zei hij. "Ze heeft een prachtige zangstem. En ik had het in mijn hoofd gehaald dat ik misschien ook een masteropleiding musicaltheater zou gaan doen. Dus ik solliciteerde en werd aangenomen. En ik was helemaal klaar om hun masteropleiding te volgen. En ik kreeg een aanbod van Hanna-Barbera om een ​​korte animatiefilm te maken voor een serie die ze aan het ontwikkelen waren. Dus ik moest het gewoon aannemen en naar Californië verhuizen. Maar er was een moment waarop ik een compleet andere carrière had kunnen kiezen en nooit, weet je, nooit had kunnen denken aan iets dat 'Family Guy' heette."

MacFarlane was als student al dol op filmmuziek en tot op de dag van vandaag gebruikt hij een live-orkest om de muziek voor zijn tv-programma's te componeren. "Het is het enige onderdeel dat ik nog steeds niet echt begrijp," zei hij. "Er is nog steeds iets mysterieus aan hoe een componist gaat zitten om te schrijven, en dan een paar weken later voor een orkest loopt, deze noten neerlegt en ze het allemaal spelen. En je hoort dat waanzinnige, magische geluid. Dat ontgaat me nog steeds."

Frank Sinatra Jr., Stewie en Brian (Seth MacFarlane) zingen "At Frank Sinatra's Restaurant (Jr.)" uit "Family Guy":

Voor zijn nieuwste album "Lush Life: The Lost Sinatra Arrangements" (dat deze week uitkomt) kamden MacFarlane en Joel McNeely, zijn componist en arrangeur van "Family Guy", de archieven van de Sinatra Family uit op zoek naar nummers die voor Sinatra waren gearrangeerd maar nooit volledig waren opgenomen. Voor McNeely was het proces bijna alsof hij sprak met de geesten van de grootste arrangeurs in de populaire muziek, de mannen die Sinatra's stem hebben laten schitteren.

McNeely liet een arrangement van Nelson Riddle zien: "Dit was de eerste die we lazen tijdens een bladmuzieksessie bij Fox. We hadden een orkest samengesteld, gewoon om te zien wat er was, weet je, want er was niets om naar te verwijzen. Maar al die tijd later, met die kleine zwarte potloodstipjes op papier, is zijn stem weer tot leven gekomen. Ik bedoel, het was huiveringwekkend."

Dus, wat doet een arrangeur precies? "Frank Sinatra, er is een opname waarin hij zegt dat arrangeurs in zekere zin een opnamesecretaris kunnen zijn, die de visie van de artiest overneemt en vertaalt naar dit nummer ," zei McNeely.

MacFarlane zei: "Neem bijvoorbeeld een nummer als 'Fly Me to the Moon', waarvan ik denk dat het oorspronkelijk een ballad was. [Hier] is het hetzelfde nummer, maar het is een totaal ander beestje."

McNeely zegt dat MacFarlane de essentiële erfenis van het American Songbook bewaart via zijn opnames en de muziek van de tv-serie "Family Guy". Maar hoe zit het met de erfenis van "Family Guy"? MacFarlane heeft er wel een paar: "Toen ik met de show begon – dit is het gesprek dat me 's nachts, zeg maar, kwelt! – toen ik met de show begon, was mijn houding: het maakt niet uit, het doet er allemaal niet toe. Ik dacht: Is het grappig? Laten we het doen."

En naarmate ik ouder word, kijk ik terug op de shows die we hebben gedaan en denk ik: jeetje, het is toch iets ingewikkelder dan dat, hè? Komedie en grappen hebben wel degelijk impact. Ik moet een manier vinden om de show te behouden en te zorgen dat mensen ervan houden. Maar tegelijkertijd besef ik dat ik het nu op een andere manier analyseer dan toen ik jonger was.

Als het waar is dat je niemand bent totdat iemand van je houdt, dan blijkt Seth MacFarlane, dankzij de vele fans van "Family Guy", toch wel een heel belangrijk iemand te zijn.

Seth MacFarlane speelt "Give Me the Simple Life" van zijn album "Lush Life: The Lost Sinatra Arrangements":

Voor meer informatie:

Verhaal geproduceerd door Anthony Laudato. Redactie: Remington Korper.